ΚΑΛΟΗΘΗΣ ΟΞΕΙΑ ΜΥΟΣΙΤΙΔΑ ΤΗΣ ΠΑΙΔΙΚΗΣ ΗΛΙΚΙΑΣ

(BACM)

Η καλοήθης οξεία μυοσίτιδα της παιδικής ηλικίας είναι μια αυτοπεριοριζόμενη διαδικασία που συχνά επηρεάζει τους γαστροκνήμιους και τους μύες των άκρων ποδιών με αποτέλεσμα τη βάδιση στις μύτες των ποδιών.

AITIA

- μυοσίτιδα που σχετίζεται με τη γρίπη

- εντεροϊός

- μυκόπλασμα πνευμονίας

- ιός του δάγκειου πυρετού

- ιός της παραγρίπης τύπου 1

Η νόσος είναι αυτοπεριοριζόμενη και όταν αναπτύσσεται η μυοσίτιδα, ο ασθενής βρίσκεται ήδη στην πρώιμη φάση ανάρρωσης της ιογενούς νόσου.

Ο μέσος χρόνος μεταξύ της έναρξης του πυρετού και της έναρξης των συμπτωμάτων της BACM είναι 3 ημέρες.

Παρόλο που οι περισσότεροι ασθενείς είναι παιδιά, η BACM έχει περιγραφεί και σε εφήβους. Αυτό θα μπορούσε απλώς να εξηγηθεί από τον αυξημένο τροπισμό των ιών για τα ανώριμα μυϊκά κύτταρα. Επιπλέον, κάθε ιός θα μπορούσε να λειτουργήσει ως έναυσμα σε γενετικά προδιατεθειμένα παιδιά και σε λίγους ασθενείς με αδιάγνωστες μεταβολικές ασθένειες.

ΚΛΙΝΙΚΗ ΕΙΚΟΝΑ

1.     ΠΡΟΔΡΟΜΑ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ : πυρετό, βήχα, αδιαθεσία και ρινόρροια, τα οποία υποχώρουν άμεσα (φυσικά αναλόγως του αιτίου)

2.      ΒΑΔΙΣΗ ΣΤΑ ΔΑΧΤΥΛΑ :  Ο οξύς πόνος στη γάμπα και η προοδευτική δυσκολία στο βάδισμα αποτελούν τα κύρια συμπτώματα που τραβούν την προσοχή των οικείων του ασθενούς. Η έναρξη του πόνου στη γάμπα είναι συνήθως  νωρίς το πρωί και είναι  τόσο έντονη που πρέπει να περπατήσει στις φτέρνες του, μιμούμενος ένα σπαστικό βάδισμα. Η BACM κλασικά εκδηλώνεται ως οξείας έναρξης, αμφοτερόπλευρος πόνος στα πόδια, που περιορίζεται σε μεγάλο βαθμό στους γαστροκνήμιους και υποκνημιδικούς μύες. Αυτό προκαλεί ξαφνική αδυναμία στήριξης βάρους ή/και βάδισης, με αποτέλεσμα βάδισμα στις μύτες των ποδιών ή δύσκαμπτα πόδια, ή ακόμη και την κίνηση στα 4 άκρα.

Η καλοήθης οξεία μυοσίτιδα της παιδικής ηλικίας δεν απαιτεί επεμβατικές εξετάσεις ή ιατρική θεραπεία. Παρ' όλα αυτά, η έναρξη μπορεί να εκληφθεί εσφαλμένα ως πολύ σοβαρή νευρολογική ασθένεια όπως το σύνδρομο Guillain-Barrè ή χρόνιες αυτοάνοσες ασθένειες. Κατά συνέπεια, εξακολουθούν να διεξάγονται περιττές επεμβατικές εξετάσεις, όπως ακτινογραφία, ηχοκαρδιογράφημα, ηλεκτρομυογράφημα και μαγνητικός συντονισμός. Αντίθετα, η καθημερινή ιατρική εξέταση και η λήψη δείγματος ούρων (με μέτρηση μυοσφαιρίνης) επαρκούν για την άμεση ανίχνευση επιπλοκών και τον αποκλεισμό πιο σοβαρών ασθενειών και η κρεατινική κινάση (CK) θα πρέπει να μετράται μόνο κατά τη διάγνωση, προκειμένου να αποκλειστούν έγκαιρα εκφυλιστικές ασθένειες. 

Μερικοί συγγραφείς υπογραμμίζουν ότι τα επίπεδα CK δεν συσχετίζονται με τη σοβαρότητα της BACM. 

Οι ιικές εξετάσεις για ιούς που σχετίζονται με την BACM δεν θα πρέπει να διεξάγονται τακτικά λόγω του χρονικού διαστήματος μεταξύ της μόλυνσης και της ορομετατροπής. Επιπλέον, δεν μπορούν πάντα να βρεθούν αιτιολογικοί παράγοντες και συνήθως δεν συνιστώνται αντιιικά φάρμακα. Παρ' όλα αυτά, η εξέταση για τη γρίπη μπορεί να είναι χρήσιμη, καθώς οι ιοί της γρίπης μπορούν να επηρεάσουν τη σοβαρότητα της BACM.