ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΙΝΙΑΚΟΥ ΚΕΡΑΤΟΣ

 

Το σύνδρομο του ινιακού κέρατος (occipital horn syndrome), μια σκελετική δυσπλασία που προκαλείται από διαφορετικές μεταλλάξεις στο ίδιο γονίδιο με αυτό που εμπλέκεται στη νόσο του Menkes, είναι μια σχετικά ήπια ασθένεια. Οι δύο ασθένειες συχνά συγχέονται, επειδή οι βιοχημικές ανωμαλίες είναι πανομοιότυπες.

ΑΙΤΙΑ 

Παθογόνες ποικιλίες στο γονίδιο που κωδικοποιεί για την ATP7A, μια ΑΤΡάση μεταφοράς χαλκού

ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΚΟΤΗΤΑ

Κληρονομείται κατά τον φυλοσύνδετο υπολειπόμενο τρόπο

ΔΟΜΗ ΑΤΡ7Α

Η ATP7A αποτελείται από έξι αμινοτελικούς τομείς δέσμευσης μετάλλων (MBD1-MBD6), έναν διαμεμβρανικό τομέα που περιέχει οκτώ διαμεμβρανικές έλικες (TM1-TM8) και έναν Ν-, Ρ- και Α-.διαλυτό καταλυτικό τομέα.

ΚΛΙΝΙΚΗ ΕΙΚΟΝΑ

Κατά την κλινική εξέταση αυτά που κάνουν εντύπωση , αν και δεν διακρίνονται πάντα είναι από το πρόσωπο το μακρύ πρόσωπο, τα μεγάλα αυτιά, τα χαλαρά/γεμάτα μάγουλα, οι διαταραχές των τριχών στην τριχοσκόπηση και οι ατίθασες τρίχες. Από το συνδετικό ιστό και το δέρμα διακρίνεται το χαλαρό δέρμα και οι κήλες ενώ από τα οστά & τις αρθρώσεις διακρίνονται τα ινιακά κέρατα , η χαλαρότητα των αρθρώσεων, οι εξοστώσεις (κερκιδικές/κνημιαίες), τα κυρτά μακρά οστά, το βλαισό ισχίο (Coxa valga), το βλαισό γόνατο (Genu valgum), η σκολίωση , η παραμόρφωση του θώρακα, οι εξαρθρώσεις, οι συγκάμψεις των μεγάλων αρθρώσεων, η υπερεκτασιμότητα των αρθρώσεων , τα κατάγματα. Νευρολογικά παρατηρείται νοητική υστέρηση, μυική υποτονία και επιληπτικές κρίσεις, ενώ καρδιαγγειακά χαρακτηριστική είναι η δυσαυτονομία- ορθοστατική υπόταση, αστάθεια θερμοκρασίας, χρόνια διάρροια. Από το ουροποιητικό αναφέρονται συχνές ουρολοιμώξεις λόγω της ατελούς κένωσης της κύστης, εκτός των υπολοίπων χαρακτηριστικών ευρημάτων (εκκολπώματα ουροδόχου κύστης και 1/3 των ασθενών ΚΟΠ), ενώ κάποιοι ασθενείς ανέφεραν άσθμα

ΔΙΑΓΝΩΣΗ 

Εργαστηριακός έλεγχος : Χαμηλά επίπεδα χαλκού και σερουλοπλασμίνης στον ορό βρέθηκαν στα δύο τρίτα των περιπτώσεων.

Ακτινογραφία : κλείδα σε σχήμα σφυριού, διεύρυνση της μέσης διάφυσης, στρογγυλοποίηση των λαγόνιων πτερύγιων, μεταφυσική εξόστωση,

Μαγνητική τομογραφία εγκεφάλου (MRI) -ήπια ατροφία ή/και καθυστερημένη μυελίνωση. Ενδοκρανιακή ελικοειδή πορεία των αγγείων (64%). Ελικοειδής πορεία  των εξωκρανιακών αρτηριών εντοπίζεται στις αυχενικές, σπληνικές και ηπατικές αρτηρίες. Σχηματισμός ανευρύσματος διαπιστώνεται κυρίως στις ίδιες αρτηρίες. Διάταση των μεγάλων φλεβών αναφέρεται.

U/S ΝΟΚ- εκκολπώματα ουροδόχου κύστης, νεφρικές ανωμαλίες και ΚΟΠ

ΗΕΓ : για τις κρίσεις

Ηλεκτρονική Μικροσκοπία : Τα ινίδια κολλαγόνου στο χόριο του δείγματος ελέγχου είναι κανονικά οργανωμένα σε καμπυλόγραμμες δέσμες με ομοιόμορφες διαμέτρους. Στο χόριο  των ασθενών με OHS, η διάμετρος των ινών κολλαγόνου φαίνεται να είναι μεγαλύτερη και πιο μεταβλητή. Τα ινίδια είναι πιο χαλαρά συσκευασμένα αλλά διατηρούν ένα κανονικό σχήμα.

Η ΗΜ μιας ελαστικής ίνας ελέγχου καταδεικνύει έναν συμπαγή και πυκνό πυρήνα ελαστίνης που περιβάλλεται από έναν αραιό μανδύα μικροϊνιδίων. Στους πάσχοντες, ο πυρήνας ελαστίνης περιβάλλεται από ένα υπόλειμμα που εκτείνεται έξω από την ελαστική ίνα με απώλεια της μικροϊνιδιακής οργάνωσης. Επιπλέον, ο πυρήνας ελαστίνης μπορεί να είναι σχεδόν πλήρως διαταραγμένος και δύσκολο να διακριθεί. Στους ασθενείς παρατηρούνται ανωμαλίες ινοβλαστών, με πολλαπλά αυτοφαγολυσοσώματα που περιέχουν δρεπανοειδή ηλεκτρόνιο-πυκνές εναποθέσεις. Η παρατήρηση σημαντικών ανωμαλιών των ινοβλαστών, με πολλαπλά αυτοφαγολυσοσώματα που περιέχουν δρεπανοειδείς ηλεκτρονιακά πυκνές εναποθέσεις, είναι νέα και μπορεί να υποδηλώνει ελαττωματική διακίνηση και παγίδευση πρωτεϊνών που χρειάζονται επεξεργασία εξαρτώμενη από χαλκοένζυμα στο μετά-Golgi δίκτυο. Τα μιτοχόνδρια, το σύμπλεγμα Golgi και το ενδοπλασματικό δίκτυο φαίνονται φυσιολογικά.

Τριχοσκόπηση : pili torti

Γονιδιακός έλεγχος

ΔΙΑΦΟΡΙΚΗ ΔΙΑΓΝΩΣΗ

Η αρχική διαφορική διάγνωση περιλαμβάνει άλλες μορφές cutis laxa, συμπεριλαμβανομένου :

-του cutis laxa που σχετίζεται με FBLN5 και LTBP4 (OMIM#219100 και #613177) και

-του δερματοσπαραξικού τύπου του συνδρόμου Ehlers-Danlos (EDS τύπος VIIC, OMIM#225410), το οποίο μπορεί να εμφανιστεί με cutis laxa, υποτονία και εκκολπώματα ουροδόχου κύστης, αλλά με φυσιολογική νοητική ανάπτυξη.

Ωστόσο, στο OHS δεν υπάρχει πρώιμο εμφύσημα όπως στο cutis laxa που σχετίζεται με FBLN5 και LTBP4, ούτε εύκολος μώλωπισμός ή σοβαρή ευθραυστότητα του δέρματος όπως στο δερματοσπαραξικό τύπο EDS.

-Το cutis laxa που σχετίζεται με ATP6V0A2 (OMIM#219200) μπορεί επίσης να εμφανιστεί με ήπια νοητική υστέρηση, αλλά συνήθως δεν εμφανίζει εκκολπώματα ουροδόχου κύστης ή εξοστώσεις.

-Αργότερα, οι εξοστώσεις μπορούν να εκληφθούν εσφαλμένα ως κληρονομικές πολλαπλές εξοστώσεις λόγω ελαττωμάτων στην EXT1 ή EXT2 (OMIM#133700 και #133701)